Καλά Χριστούγεννα !!!!

....

Χρόνια ...

Πολλά...!!!!!

Καλά ...

..Χριστούγεννα !!!!!

Λόγια μαχαίρια !!!

Τα λόγια μαχαιρια που την καρδιά πληγώνουν
κομμάτια την κάνουν και την ματώνουν
τα λόγια φωτιές που καινε τα όνειρα μας
κι εμεις στις στάχτες επάνω αφήνουμε τα δάκρυα μας!!!

Τα λόγια γευση πικρή στα χείλη αφήνουν
και πόνο βαθύ την ψυχή μας γεμίζουν
στα λόγια δώσε γλυκιά αγάπη σοκολάτα ζεστή
έρωτας να γίνει καυτός μες το κορμί !!!!

Ονειρο ...

Ο ήλιος ξύπνησε
στην αγκαλιά του ουρανού,
η γη αγκάλιασε
το γέλιο του Θεού.

Kαι εγω κοιμήθηκα
μέσα στην αγκαλιά σου,
μα ήταν όνειρο γλυκό
και ξύπνησα μακριά σου!

Βάλε το κόκκινο φουστάνι...

Βάλε το κόκκινο φουστάνι
εκείνο που σε κάνει να μοιάζεις πυρκαγιά.
Έλα και μη μετράς την ώρα
τα νιάτα είναι δώρα που καίνε σα φωτιά.

....

.....

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!!

ευτυχισμένα...

..για παντα !!!!!

Γκ..

ούχχχ ...

εισαι ...

...ενα άστρο, το δικό μου άστρο !!!!!

Γιά ...

..... σένα !!!

Ανευ ...

... σχολίων !!!!!

Για σένα που έφυγες νωρίς μα στην καρδούλα μου πάντα θα ζείς !!!!!

Στη θύμιση σου καλέ μου εγώ απόψε πάλι κλαίω
δακρύζουν τα ματάκια μου κι αναστενάζω λέω
γιατί να φύγεις ξαφνικά ετσι να μας αφήσεις
σε θέλαμε να είσαι εδώ πολλά χρόνια να ζήσεις


Ακούω τα τραγούδια σου αυτά που αγαπούσες
τα όμορφα ψηλά βουνά κοιτώ εκεί που περπατούσες
την τελευταία μας αντάμωση εκεί που τραγουδούσες
τόσο πολύ εσύ που ήθελες και λαχταρούσες !!!!

Χάδι ψυχής....

Πριν πέσει σκοτεινή η νύχτα
κοίτα ψηλά στον ουρανό,
δες με τα μάτια της ψυχής σου
πόσο πολύ σε αγαπώ...

Και αν αισθανθείς μες στο σκοτάδι
μία ανάσα, μη φοβηθείς...
είναι από την ψυχή μου χάδι,
στο έστειλα για να κοιμηθείς...

Η σκέψη πάντα εκεί ..

Μικρά παράπονα
που μοιάζουν ναν' μεγάλα
η σκέψη ομως είναι εκεί
κι ας λείπω και μια στάλα ...

Σήμερα

Στην μοναξιά μου μέσα εκεί
σήμερα με άφησες αγάπη μου εσύ
έφυγες πέταξες σαν πουλί μακριά μου
κι εγώ εδώ με το γιατί μες την καρδιά μου !!

Περήφανος καβαλάρης

Στέκει αγέρωχος εκεί μιας αλλοτινής εποχής
περήφανος καβαλάρης με το όμορφο του άτι
μιας μοναδικής ινδιάνικης φυλής
που τώρα πιά στίς μέρες μας δεν υπάρχει !!!

Κυκλάμινα αγάπης !!!

Εκει στην άγρια φύση στη μέση του πουθενά
κυκλάμινα φυτρώσανε με χρώματα μαβιά
ετσι και η αγάπη μας γεννήθηκε ξαφνικά
σαν τ' αγριολούλουδα με την μοναδική τους ομορφιά !!!

Σε καταπράσινο τοπίο με φόντο τον γαλανό ουρανό
με πανδαισία χρωμάτων του ουράνιου τόξου να σκορπά
το ολόγιομο φεγγάρι να μας φωτίζει το λαμπρό
κι εμείς εκεί αγάπη μου ένα σώμα, μιά καρδιά παντοτεινά !!!

Γλυκιά νεράϊδα ...

Σαν τη νεράϊδα του Μακεδόνα Βασιλιά
που τον συντρόφευε τα βράδυα
να φύγεις άνεμος γοργά
στην αγκαλιά μου νάβρεις χάδια ..

SCUDERIA FERRARI

SCUDERIA FERRARI
16 WORLD CHAMPION

ΚΑΛΌ ΜΗΝΑ...,

..με πιο ξεκαθαρα.. ΜΥΑΛΑ !!!

Να πετάς ..

... να πετάς...

ΠΕΤΑΩ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ??????

ροδιά ...

..αφιερωμένη..

Girl on the moon ...

Its night, again
Time for my mind to go wandering
Off on a journey, through space and time
In search of a face I can never find
So I close my eyes and look inside

I cant forget
The night that I saw her we never met
She felt so close to me as I reached for her hand
She drifted away like the desert sand
It was her and she was gone

I wish shed come back tonight
Like a star shining bright
I dont know where shes from

Shes like a girl on the moon
A girl on the moon
Shes like a girl on the moon
A girl on the moon

Yeah its night, once again
And that same old feeling is setting in
It all seems so familiar but I hope this time
That the girl on the moon will soon be mine
All mine, tonight

Am I asking too much
Should I leave my dream untouched
Should I even know where shes from

My, girl on the moon
Shes my girl on the moon
Girl on the moon
My girl on the moon
Girl on the moon
My girl on the moon
Girl on the moon
Girl on the moon
Girl on the moon
Fille sur la lune
Girl on the moon
Fille sur la lune

girl on the moon

Ονειρο αληθινό

Αν το όνειρο εγώ ζώ
ποτέ να μην ξυπνήσω
αυτά που τόσο αγαπώ
για πάντα θε να τα κρατήσω !!!

Πάντα μαζί ...

Να σε τρελαίνω ...
να με τρελαίνεις ...
στου έρωτα τούτου το στρατί
για πάντα να πορευόμαστε μαζί ...

Ενα μικρό ξωτικό

Μια φορά κι εναν καιρό
ήτανε ενα μικρό ξωτικό
μες το δάσος τριγυρνούσε
την αγάπη του αναζητούσε!!!


Μα ήρθε η νύχτα να το πάρει
στην αγκαλιά της μέσα θε να το εβάλει
τα αστρα κούνια κάνει να το νανουρίσει
γλυκά τραγούδια λέει για να το κοιμίσει !!

Κι η όμορφη αυγή νατηνε προβάλλει
κι η αγάπη του μαζί κοντα της να το πάρει
σαν ηλιαχτίδα σαν δροσοσταλιά τα χειλια του φιλάει
κι επάνω στο λευκό της άτι άνεμος γίνεται πετάει !!!

Λόγια αγάπης

Λόγια αγάπης να σου πω
με τραγούδια
γλυκιά ευωδιά να σκορπίσω
με λουλούδια.

Λόγια ερωτικά γλυκά
που εχω να σου πω
του Σέϊχ-Σου Νεράϊδα
μόνο εσένα αγαπώ.

.........
Πέφτω στη θάλασσα και πάλι βρέχομαι
και πάλι έρχομαι κοντά....
Μέσα απ' τα κύματα πιάνω τα σήματα
που με φωνάζουν στ' ανοιχτά........

Only time ....

Who can say where the road goes,
Where the day flows, only time?
And who can say if your love grows,
As your hearth chose, only time?

Who can say why your heart sights,
As your live flies, only time?
And who can say why your heart cries
when your love lies, only time?

Who can say when the roads meet,
That love might be ,in your heart?
and who can say when the day sleeps,
and the night keeps all your heart?
Night keeps all your heart.....

Who can say if your love groves,
As your heart chose, only time?
And who can say where the road goes
Where the day flows, only time?

Who knows? Only time
Who knows? Only time

only time ...

Εκείνο το δείλι ..

«Το πορφυρένιο δειλινό βασίλεψε κοντά σου
Κι ολόγιομο εστήθηκε της δύσης το φεγγάρι...
Στον καναπέ της νιότης μας στρώθηκε το ριχτάρι,
Δωμάτιο σου η ζωή κι οι μέρες για προικιά σου.»

Δεν ελησμόνησα ποτές το μίλημα σου , τότες
Σα φυλαχτό μου το φορώ και σαν πυξίδα το’χω...
Ξεστολισμένες Άνοιξες , της λησμονιάς σου δότες
Το αίμα μου ρουφήξανε κι ήβραν βαθιά το στόχο.

Εσύ που σβήστηκες θαρρείς σα μιας ψιχάλας κλίση
Πρόλαβες με έρωτα υγρό τη στέγνια να κεράσεις,
Κι όταν βροχή -κάθε που δω- το χώμα να νοτίσει
Σκέφτομαι ήρθες μια φορά ακόμα να περάσεις...

Εγώ που αν δεις κατοίκησα τον πρώτο μου τον οίκο
Τώρα ζητάω ενοίκιο σε κάποιου Άδη , κλίνη...
Κι εκείνος Κέρβερους βαστά και στη στιγμή τους λύνει
Να επιστρέψω ως τη γης , εκεί που λέει ανήκω...

Κι όπως περνά το δειλινό κι ο Ήλιος τυραγνιέται
Τα λόγιά σου ξεβάφουνε σε χρόνου ανταρσία,
Κάποια μορφή αλλοτινή σε ορίζοντες σκορπιέται
Και στ’άπειρο πάλι ζητεί να βρει .. αθανασία...

Μαζί

Μέσα στη αγκαλιά σου
νιώθω γαλήνη ευτυχία
για πάντα κοντά σου
είναι δική μου επιθυμία !!!

Καλημέρα ...

θαμαι πάντα εκεί !!!!!

Στο δρόμο αυτό το μακρυ
σαν μπεις μονοπατι αγάπη
θερια θα παλαιψουν μαζί
να σταξουν στο ματι σου δάκρυ

Να νοιωσεις αγαπης σημαδι
σαν σκεφτεσαι εμέ καθε βραδυ
να νοιωθεις χαρα στην ψυχή
για σε εγω θαμαι εκεί !!!

Αν αισθανθείς

Αν αισθανθείς το πρωί ένα χάδι
αυτό να βιώσεις αγάπης σημάδι,
αν στο μυαλό σου γυρίζουνε σκέψεις
κοίτα να μάθεις, να το πιστέψεις.

Ενα γράμμα !!!

Θέλω ένα γράμμα καρδιά μου να σου γράψω
την νύχτα αυτή τον πόνο της ψυχής να πάψω
τα κομμάτια μου πως εγώ να ενώσω ξανά
πίσω να αφήσω οτι με πληγώνει και με πονά !!!

Στο χρόνο εκει θα με αφήσω
πίσω ξανά δεν θα γυρίσω
στις σκεψεις και στα γραμμένα
δεν θα αφήσω ξανά εκεί εμένα !!!

Θέλω ενα γράμμα καρδιά μου να σου γράψω
αυτά που σε πονέσανε εγώ για να πετάξω
δώσε μου μόνο μια στιγμή ένα λεπτό
να βρώ την δύναμη να κρατηθώ !!

Ποτέ ξανά εγώ εκεί, το τέλος είναι αυτό
υπόσχεση που εγώ κρατώ
κι αν καρδούλα μου ράγισες σαν το γυαλί
σκέψου πώς η αγάπη σου είναι μοναδική παντοτεινή!!

Σαν Παραμύθι !!!

Κοκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη
δώστης κλώτσo να γυρίσει παραμύθι να αρχινήσει

Μια φορά κι εναν καιρό μια νεραιδα προβαλλε
σε ενα δάσος μακρινό
στο μονοπάτι της καρδιάς τα βήματα της οδηγούσε
το όνειρο να βγεί αληθινό !!!!

Μια φορά κι εναν καιρό στο δρόμο της συναντησε
το δικό της ξωτικό
στην αγκαλιά της μεσα εκει το κρατησε
πολυτιμο της θησαυρό !!!

λόγια και πράξεις!!

Τα λόγια εκεί και οι πράξεις αλλού
κι εγώ να χάνομαι στις πικρές σκέψεις του νού
γιατί όταν η καρδιά λαχταρά να πιστέψει
έρχεται ο πόνος και η λύπη όλα να τα καταστρέψει??


Τα λόγια μαγικά στάλες αγάπης πάνω μου κυλάνε
μα έρχονται κάτι στιγμές που οι πράξεις με πονάνε
πώς εγώ αυτά που βλέπω να αφήσω και τι να κρατήσω
ποτέ μου εγώ οπως αγάπησα την καρδιά σου δεν θα ξαναγαπήσω!!!

Ψυχή μου !!!

Αντριωμένη στεκει η ψυχή μου καταματα με τόλμη με κοιτά
κι αναρωτιεται γιατι αυτή τοσο πολύ απόψε να πονά
στα κυματα του πόνου φάρος που αναβοσβήνει
εκει παντοτεινα ξεχασμενη θα μεινει !!


Οσο κοντά σου με κρατας τοσο μακρια με διωχνεις
στ αληθεια αραγε πόσο να μ αγαπας όταν τοσο πολύ με πληγώνεις ?
τα λόγια αγάπης που ελεγες παλιά αναμεσα μας βαθυ ποταμι που κυλά
τοσο πολυφορεμένα ψευτικα μοιαζουν ναναι κι όχι αληθινα !!

Φθινόπωρο

«Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά,
γοργός ο γερανός τα πελαγώνει
η φλύαρη χελιδονοφωλιά
χορτάριασε παντέρημη και μόνη…»

Για την αγάπη !!!

Και τώρα εδώ εγώ και η καρδιά μου σε τούτη την λευκή την κόλλα να χαράζουμε τα αισθήματα μας, κρυφές σκέψεις τους καυτούς πόθους την λαχτάρα του έρωτα μας !
ότι σε πονά σε δυναμώνει και η αγάπη τουτο το μπορεί όπως και να σε πληγώνει .
Τα δώρα της αγάπης είναι μοναδικά υπέροχα ξεχωριστά, και δεν απαιτουνται παρά μονάχα τα χαρίζει η καρδιά που αγαπά !!!Οτι χαρίζεται μέσα απο την ψυχή μας ,έχει ανεκτιμητη αξία πολύτιμος θησαυρός στη ζωή μας !!!

Μην ζητήσεις !!!!

Στην αγάπη ποτέ να μη ζητήσεις
παρά μονάχα να καρτερείς τι θα δώσει
εσύ με όλη σου την καρδιά να αγαπήσεις
και μη φοβηθείς ότι μπορεί να σε πληγώσει !!!

Στην αγάπη να δίνεις αυτό που νοιώθει η καρδιά
να της δείχνει πως είναι για σένα ξεχωριστή μοναδικιά
με λόγια τρυφερά και όμορφες πράξεις να ντύνεις την κάθε στιγμή
μέσα στην καρδιά και στο κορμί σου να την κρατήσεις για μια ζωή !!!

Ορια !!!

Στα θέλω μου βάζω φωτιά και στα γιατί μαζί
στις φλόγες η καρδιά πετά ότι πονά πολύ
και στίς επιθυμίες της και στα όνειρα σιωπή
σε όλα αυτά που σε λάθος δρόμο με οδηγούν εκεί!!

Τα όρια μου πιά αναζητώ εκεί για να με κλείσω
να πάψω πια να λαχταρώ κι ότι εγώ ποθήσω
κι όλα τα λάθη μου εγώ τώρα πιά να σβήσω
να κάνω μια καινούργια αρχή και πίσω να τα αφήσω !!!

Είμαι εδώ ..

Ψαξε με δες ειμαι εδω
διπλα σου ανασαινω
για σενανε Νεραϊδα μου
γεννιέμαι και πεθαίνω

Απουσία !!

Νοιώθω την απουσία σου εκεί
στον ήχο της σιωπής να με τυλίγει
η μοναξιά μου ανοιχτή πληγή
απόψε πάλι να με πνίγει

Νοιώθω στάλες βροχής τα δάκρυα μου
να πέφτουν στο περβάζι της καρδιάς μου
ποτίζω με καημό πάλι τα όνειρα μου
σαν τα πουλά πετάξανε κι αυτά μακριά μου !!

Ελα για μιά στιγμή εδώ
να φύγει η μοναξιά μου
για λίγο γίνε φιλί να σε γευτώ
να σε κρατήσω μες την αγκαλιά μου!!!!

Αφιερωμένο !!!

Κοίτα μέσα στα μάτια μου μες την ψυχή μου
σε κρατώ σε κουβαλώ πάντα μαζί μου
ότι κι αν κάνω για σένα αγάπη μου το κάνω
το ξέρεις πως δεν ήθελα εγώ να σε πικράνω !!!

Σου δίνω τα πάντα και σ ακολουθώ
μαζί σου αγάπη μου στα άστρα
σου ψιθυρίζω πόσο πολυ σε αγαπώ
σου δίνω γλυκά φιλιά και χάδια!!!

Είσαι η αγάπη μου η μοναδική
έρωτας καυτός κυλάς μες το κορμί μου
θέλω για παντα να ήμαστε μαζί
είσαι για μένα ο κόσμος όλος,η ζωή μου!!!

Ζήλεια !!!!!

Ό,τι και να λένε ένα είναι σίγουρο, όλοι ζηλεύουμε λίγο πολύ, ακόμα και ο πιο εγωιστής άνθρωπος που δεν πρόκειται να το παραδεχτεί, ακόμα και αυτός. Αν λάβουμε υπόψιν μας ότι η ζήλεια σχετίζεται με την αγάπη και τον έρωτα που υπάρχουν στην ζωή του ανθρώπου ανέκαθεν φανταστείτε για πόσα χρόνια πίσω μιλάμε, από τότε που εμφανίστηκαν οι άνθρωποι στην Γη. Η ζήλεια είναι ένα συναίσθημα που υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα, μέχρι να σταματήσουμε να νιώθουμε την αγάπη. Γιατί όμως ζηλεύουμε;

Τί είναι αυτό που μας οδηγεί στο συναίσθημα της ζήλειας; Ο φόβος μην χάσουμε αυτόν που αγαπάμε; Μήπως όταν αγαπάμε νιώθουμε ότι ο άλλος μας ανήκει και έτσι νομίζουμε ότι μπορούμε να του λέμε τι να κάνει πως και πότε; Και γιατί ζηλεύουμε αυτόν που αγαπάμε; Υποτίθεται ότι επειδή τον αγαπάμε πρέπει να του έχουμε εμπιστοσύνη η οποία δεν νομίζω να φαίνεται με την ένδειξη ζήλειας. Την στιγμή που αγαπάμε τον άνθρωπο που είμαστε μαζί του άρα τον εμπιστευόμαστε δεν θα έπρεπε να τον ζηλεύουμε. Και άμα ζηλεύουμε πάει να πει ότι δεν εμπιστευόμαστε αυτόν που αγαπάμε; Μήπως αν τον ζηλεύουμε τόσο πολύ σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για μας γιατί πολύ απλά πως γίνετε να αγαπάμε κάποιον που δεν εμπιστευόμαστε;

Η ζήλεια σε ποσότητες που ξεπερνάνε τα όρια είναι αρρώστια.Κάνουμε τον άλλο να νιώθει ότι ό,τι κάνει είναι λάθος, ότι πρέπει να δίνει αναφορά για οτιδήποτε κάνει, τον κάνουμε να νιώθει φυλακισμένος.Γιατί πρέπει να κάνουμε κάποιον που αγαπάμε να νιώθει έτσι;Αφού ξέρουμε ότι το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να πνίξουμε τον άλλο και να φύγει όσο και αν τον αγαπάμε και μας αγαπάει πονόντας και οι δύο.

Όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι άμα δεν ζηλεύεις δεν αγαπάς αλλά να προσέχετε πως ζηλεύετε για να μην χάσετε αυτόν που αγαπάτε και μετά το μετανιώνετε για μια ζωή, γιατί η πραγματική αγάπη ίσως εμφανίζεται μια φορά στην ζωή μας και πρέπει να την ζούμε όσο κρατήσει ....



.... μια αποψη !!!

Γιατί ???

Γιατί άραγε αυτά που μας πονέσανε κρατάμε
μήπως ακόμη βαθιά μέσα μας τ΄αγαπάμε
κι αν πιστευουμε πως πιά δεν είναι δικά μας
στα αλήθεια είναι εκεί μες την καρδιά μας !!!!

Γιατί άραγε κλωστή αφήνουμε στο παρελθόν δεμένη
κι ενώ η αγάπη την πόρτα μας χτυπά και περιμένει
με πράξεις μας και λέξεις την καρδουλα της πικραίνουμε
χίλια κομμάτια που στον άνεμο τα στέλνουμε !!!!

Αφιερωμένο σε αυτους που το παρελθόν κρατάνε
και στο μέλλον και στις ομορφιές του δεν κοιτάνε
κι αυτό που έχουνε ίσως όσο θα έπρεπε δεν εκτιμάνε !!!
μόνο ότι υπήρξε στο πρίν μήπως άραγε ακόμη αγαπάνε ????

« .~.~. »