Ενα γράμμα !!!

Θέλω ένα γράμμα καρδιά μου να σου γράψω
την νύχτα αυτή τον πόνο της ψυχής να πάψω
τα κομμάτια μου πως εγώ να ενώσω ξανά
πίσω να αφήσω οτι με πληγώνει και με πονά !!!

Στο χρόνο εκει θα με αφήσω
πίσω ξανά δεν θα γυρίσω
στις σκεψεις και στα γραμμένα
δεν θα αφήσω ξανά εκεί εμένα !!!

Θέλω ενα γράμμα καρδιά μου να σου γράψω
αυτά που σε πονέσανε εγώ για να πετάξω
δώσε μου μόνο μια στιγμή ένα λεπτό
να βρώ την δύναμη να κρατηθώ !!

Ποτέ ξανά εγώ εκεί, το τέλος είναι αυτό
υπόσχεση που εγώ κρατώ
κι αν καρδούλα μου ράγισες σαν το γυαλί
σκέψου πώς η αγάπη σου είναι μοναδική παντοτεινή!!

Σαν Παραμύθι !!!

Κοκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη
δώστης κλώτσo να γυρίσει παραμύθι να αρχινήσει

Μια φορά κι εναν καιρό μια νεραιδα προβαλλε
σε ενα δάσος μακρινό
στο μονοπάτι της καρδιάς τα βήματα της οδηγούσε
το όνειρο να βγεί αληθινό !!!!

Μια φορά κι εναν καιρό στο δρόμο της συναντησε
το δικό της ξωτικό
στην αγκαλιά της μεσα εκει το κρατησε
πολυτιμο της θησαυρό !!!

λόγια και πράξεις!!

Τα λόγια εκεί και οι πράξεις αλλού
κι εγώ να χάνομαι στις πικρές σκέψεις του νού
γιατί όταν η καρδιά λαχταρά να πιστέψει
έρχεται ο πόνος και η λύπη όλα να τα καταστρέψει??


Τα λόγια μαγικά στάλες αγάπης πάνω μου κυλάνε
μα έρχονται κάτι στιγμές που οι πράξεις με πονάνε
πώς εγώ αυτά που βλέπω να αφήσω και τι να κρατήσω
ποτέ μου εγώ οπως αγάπησα την καρδιά σου δεν θα ξαναγαπήσω!!!

Ψυχή μου !!!

Αντριωμένη στεκει η ψυχή μου καταματα με τόλμη με κοιτά
κι αναρωτιεται γιατι αυτή τοσο πολύ απόψε να πονά
στα κυματα του πόνου φάρος που αναβοσβήνει
εκει παντοτεινα ξεχασμενη θα μεινει !!


Οσο κοντά σου με κρατας τοσο μακρια με διωχνεις
στ αληθεια αραγε πόσο να μ αγαπας όταν τοσο πολύ με πληγώνεις ?
τα λόγια αγάπης που ελεγες παλιά αναμεσα μας βαθυ ποταμι που κυλά
τοσο πολυφορεμένα ψευτικα μοιαζουν ναναι κι όχι αληθινα !!

Φθινόπωρο

«Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά,
γοργός ο γερανός τα πελαγώνει
η φλύαρη χελιδονοφωλιά
χορτάριασε παντέρημη και μόνη…»

Για την αγάπη !!!

Και τώρα εδώ εγώ και η καρδιά μου σε τούτη την λευκή την κόλλα να χαράζουμε τα αισθήματα μας, κρυφές σκέψεις τους καυτούς πόθους την λαχτάρα του έρωτα μας !
ότι σε πονά σε δυναμώνει και η αγάπη τουτο το μπορεί όπως και να σε πληγώνει .
Τα δώρα της αγάπης είναι μοναδικά υπέροχα ξεχωριστά, και δεν απαιτουνται παρά μονάχα τα χαρίζει η καρδιά που αγαπά !!!Οτι χαρίζεται μέσα απο την ψυχή μας ,έχει ανεκτιμητη αξία πολύτιμος θησαυρός στη ζωή μας !!!

Μην ζητήσεις !!!!

Στην αγάπη ποτέ να μη ζητήσεις
παρά μονάχα να καρτερείς τι θα δώσει
εσύ με όλη σου την καρδιά να αγαπήσεις
και μη φοβηθείς ότι μπορεί να σε πληγώσει !!!

Στην αγάπη να δίνεις αυτό που νοιώθει η καρδιά
να της δείχνει πως είναι για σένα ξεχωριστή μοναδικιά
με λόγια τρυφερά και όμορφες πράξεις να ντύνεις την κάθε στιγμή
μέσα στην καρδιά και στο κορμί σου να την κρατήσεις για μια ζωή !!!

Ορια !!!

Στα θέλω μου βάζω φωτιά και στα γιατί μαζί
στις φλόγες η καρδιά πετά ότι πονά πολύ
και στίς επιθυμίες της και στα όνειρα σιωπή
σε όλα αυτά που σε λάθος δρόμο με οδηγούν εκεί!!

Τα όρια μου πιά αναζητώ εκεί για να με κλείσω
να πάψω πια να λαχταρώ κι ότι εγώ ποθήσω
κι όλα τα λάθη μου εγώ τώρα πιά να σβήσω
να κάνω μια καινούργια αρχή και πίσω να τα αφήσω !!!

Είμαι εδώ ..

Ψαξε με δες ειμαι εδω
διπλα σου ανασαινω
για σενανε Νεραϊδα μου
γεννιέμαι και πεθαίνω

Απουσία !!

Νοιώθω την απουσία σου εκεί
στον ήχο της σιωπής να με τυλίγει
η μοναξιά μου ανοιχτή πληγή
απόψε πάλι να με πνίγει

Νοιώθω στάλες βροχής τα δάκρυα μου
να πέφτουν στο περβάζι της καρδιάς μου
ποτίζω με καημό πάλι τα όνειρα μου
σαν τα πουλά πετάξανε κι αυτά μακριά μου !!

Ελα για μιά στιγμή εδώ
να φύγει η μοναξιά μου
για λίγο γίνε φιλί να σε γευτώ
να σε κρατήσω μες την αγκαλιά μου!!!!

Αφιερωμένο !!!

Κοίτα μέσα στα μάτια μου μες την ψυχή μου
σε κρατώ σε κουβαλώ πάντα μαζί μου
ότι κι αν κάνω για σένα αγάπη μου το κάνω
το ξέρεις πως δεν ήθελα εγώ να σε πικράνω !!!

Σου δίνω τα πάντα και σ ακολουθώ
μαζί σου αγάπη μου στα άστρα
σου ψιθυρίζω πόσο πολυ σε αγαπώ
σου δίνω γλυκά φιλιά και χάδια!!!

Είσαι η αγάπη μου η μοναδική
έρωτας καυτός κυλάς μες το κορμί μου
θέλω για παντα να ήμαστε μαζί
είσαι για μένα ο κόσμος όλος,η ζωή μου!!!

Ζήλεια !!!!!

Ό,τι και να λένε ένα είναι σίγουρο, όλοι ζηλεύουμε λίγο πολύ, ακόμα και ο πιο εγωιστής άνθρωπος που δεν πρόκειται να το παραδεχτεί, ακόμα και αυτός. Αν λάβουμε υπόψιν μας ότι η ζήλεια σχετίζεται με την αγάπη και τον έρωτα που υπάρχουν στην ζωή του ανθρώπου ανέκαθεν φανταστείτε για πόσα χρόνια πίσω μιλάμε, από τότε που εμφανίστηκαν οι άνθρωποι στην Γη. Η ζήλεια είναι ένα συναίσθημα που υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα, μέχρι να σταματήσουμε να νιώθουμε την αγάπη. Γιατί όμως ζηλεύουμε;

Τί είναι αυτό που μας οδηγεί στο συναίσθημα της ζήλειας; Ο φόβος μην χάσουμε αυτόν που αγαπάμε; Μήπως όταν αγαπάμε νιώθουμε ότι ο άλλος μας ανήκει και έτσι νομίζουμε ότι μπορούμε να του λέμε τι να κάνει πως και πότε; Και γιατί ζηλεύουμε αυτόν που αγαπάμε; Υποτίθεται ότι επειδή τον αγαπάμε πρέπει να του έχουμε εμπιστοσύνη η οποία δεν νομίζω να φαίνεται με την ένδειξη ζήλειας. Την στιγμή που αγαπάμε τον άνθρωπο που είμαστε μαζί του άρα τον εμπιστευόμαστε δεν θα έπρεπε να τον ζηλεύουμε. Και άμα ζηλεύουμε πάει να πει ότι δεν εμπιστευόμαστε αυτόν που αγαπάμε; Μήπως αν τον ζηλεύουμε τόσο πολύ σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για μας γιατί πολύ απλά πως γίνετε να αγαπάμε κάποιον που δεν εμπιστευόμαστε;

Η ζήλεια σε ποσότητες που ξεπερνάνε τα όρια είναι αρρώστια.Κάνουμε τον άλλο να νιώθει ότι ό,τι κάνει είναι λάθος, ότι πρέπει να δίνει αναφορά για οτιδήποτε κάνει, τον κάνουμε να νιώθει φυλακισμένος.Γιατί πρέπει να κάνουμε κάποιον που αγαπάμε να νιώθει έτσι;Αφού ξέρουμε ότι το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να πνίξουμε τον άλλο και να φύγει όσο και αν τον αγαπάμε και μας αγαπάει πονόντας και οι δύο.

Όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι άμα δεν ζηλεύεις δεν αγαπάς αλλά να προσέχετε πως ζηλεύετε για να μην χάσετε αυτόν που αγαπάτε και μετά το μετανιώνετε για μια ζωή, γιατί η πραγματική αγάπη ίσως εμφανίζεται μια φορά στην ζωή μας και πρέπει να την ζούμε όσο κρατήσει ....



.... μια αποψη !!!

Γιατί ???

Γιατί άραγε αυτά που μας πονέσανε κρατάμε
μήπως ακόμη βαθιά μέσα μας τ΄αγαπάμε
κι αν πιστευουμε πως πιά δεν είναι δικά μας
στα αλήθεια είναι εκεί μες την καρδιά μας !!!!

Γιατί άραγε κλωστή αφήνουμε στο παρελθόν δεμένη
κι ενώ η αγάπη την πόρτα μας χτυπά και περιμένει
με πράξεις μας και λέξεις την καρδουλα της πικραίνουμε
χίλια κομμάτια που στον άνεμο τα στέλνουμε !!!!

Αφιερωμένο σε αυτους που το παρελθόν κρατάνε
και στο μέλλον και στις ομορφιές του δεν κοιτάνε
κι αυτό που έχουνε ίσως όσο θα έπρεπε δεν εκτιμάνε !!!
μόνο ότι υπήρξε στο πρίν μήπως άραγε ακόμη αγαπάνε ????

« .~.~. »